Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 161-194
s. 1
s. 2, t. 1-50
s. 3, t. 51-103
s. 4, t. 104-160
s. 5, t. 161-194
s. 6, t. 195-225
s. 7, t. 226-277
s. 8, t. 278-305
s. 9, t. 306-333
s. 10, t. 334-372
s. 11, t. 373-407
s. 12, t. 408-431
s. 13, t. 432-453
s. 14, t. 454-475
s. 15, t. 476-508
s. 16, t. 509-544
s. 17, t. 545-572
s. 18, t. 573-616
s. 19, t. 617-645
s. 20, t. 646-660
s. 21, t. 661-689
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie


  t. 168

5 ósemek w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. miara, tylko górna 5-linia.              TGTU

4 szesnastki w Wn

bez pierwszej = e2-d2-cis2-d2

Notacja Wn może być adiustacją lub wersją pierwotną, skorygowaną w ostatniej fazie retuszów Wf (→Wa). W zbliżonych kontekstach Chopin stosował zarówno pisownię z wypisaną pierwszą nutą ozdobnika, jak i bez, używał też – czasem wymiennie – i drobnych ósemek, i szesnastek (por. Koncert f op. 21, cz. II, t. 33 i 82 oraz t. 20 i 88). Obie pisownie mogłyby więc być autentyczne, choć w jednym z wymienionych przykładów (t. 33) wydawca zmienił ósemki na szesnastki. Patrz też t. 523.

 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia:

notacja: Ozdobniki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wn1, Wn2, Wf1, WfD, WfH, WfJ, WfS, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, Atut, Wn2a, WfFo