Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 33-86
s. 1
s. 2, t. 1-32
s. 3, t. 33-86
s. 4, t. 87-118
s. 5, t. 119-168
s. 6, t. 169-206
s. 7, t. 207-236
s. 8, t. 237-267
s. 9, t. 268-302
s. 10, t. 303-346
s. 11, t. 347-399
s. 12, t. 400-431
s. 13, t. 432-457
s. 14, t. 458-482
s. 15, t. 483-514
s. 16
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie


  t. 83-84

Akcent długi w t. 84 w A

!!!   miniat: ten 3-nutowy motyw, tylko dolna 5-linia, ściśniony trochę.                EZTU (z laseczką as1)

 w t. 83 w Wn1 (→WfWa)

EZnieU (z laseczką)

 w t. 84 w Wn2

EZnieU1

Chopinowski akcent długi w tym takcie jest najdłuższym z podobnych znaków w całym odcinku obejmującym t. 81-124. Mimo to, przy porównaniu z następnymi, niewątpliwymi akcentami w podobnych frazach jego akcentujący charakter nie ulega wątpliwości. Umieszczenie go na końcu poprzedniego taktu to niewątpliwy błąd sztycharza Wn1 (→WfWa). W Wn2 znak przeniesiono na właściwe miejsce, zachowano jednak jego odczytaną dosłownie, wyjątkową długość.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Rork, Wn1, Wn1a, Wn2, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wa1, Wa2, Wa3