- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 2-6
|
Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna
..
Tak jak w t. 1 i 5, w ApI sześćdziesięcioczwórkowe pasaże pr.r. nie są przesuwane równolegle z szesnastkami melodii. Jest to pierwotna redakcja, uproszczona następnie poprzez zmniejszenie liczby dalekich skoków. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
||||||||||
t. 2-6
|
Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna
..
W ApI nie ma bemoli przywracających b3 na końcu t. 2 i 6. Błąd nie ulega wątpliwości – Chopin napisał nad każdą z tych nut "b". W A bemole te są wpisane, nie ma jednak znaków przed 4. nutą 2. i 4. pasażu pr.r., odpowiednio (h2) i (b2). Także ta niedokładność nie powoduje wątpliwości tekstowych. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Niedokładności A |
||||||||||
t. 3
|
Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna
..
Wersja 2. połowy taktu dopisana w ApI wydaje się być pierwszą redakcją wersji ostatecznej, toteż traktujemy ją jako wariant tej ostatniej. Ponieważ jednak przy powrocie tego taktu (t. 19) ApI ma w tym miejscu tylko jedną wersję, identyczną z ostateczną, wszystkie trzy wersje można w zasadzie traktować wymiennie. Notacja ApI jest niedokładna, jeśli chodzi o znaki chromatyczne – w wersji podstawowej podwyższający es2 na e2 wpisany jest dopiero w 4. figurze pr.r., a w wersji dopisanej nie ma go wcale. Natomiast w partii l.r. Chopin niepotrzebnie powtórzył przed e1 w 4. pasażu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Zmiany akompaniamentu |
||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna
..
Takt ten to jedno z nielicznych miejsc, w których Chopin, pracując nad tą wariacją, zmienił rysunek melodii utworzonej przez najwyższe nuty pr.r. (patrz też t. 11 i 24). Interpretacja zapisu ApI nastręcza pewnych trudności, gdyż nie jest jasne, czy 3 przednutki, które mogły być dopisane później, miały być uzupełnieniem figuracji, czy tylko oryginalnym sposobem zamarkowania zmiany koncepcji najwyższych nut na wersję ostateczną. Za tą drugą możliwością przemawia analogiczny t. 20, w którym ApI ma wpisaną bez żadnych wahań wersję ostateczną. Pisownia tych przednutek jest w każdym przypadku zadziwiająca, gdyż każda z nich ma inną postać, kolejno szesnastki, przekreślonej ósemki i ósemki. Być może Chopin chciał wypróbować różne formy zapisu, by zobaczyć, która wyda mu się najbardziej odpowiednia. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej |
||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna
..
Pisząc ApI, Chopin popełnił 2 błędy rytmiczne – trzecie basowe F jest ósemką, a nie szesnastką, zaś 4. grupa sześćdziesięcioczwórek pr.r. zapisana została początkowo z pięcioma belkami wiązania, a więc w dwukrotnie krótszych wartościach. Ten drugi błąd został następnie poprawiony poprzez zespolenie dwóch najwyższych belek w jedną. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy rytmiczne |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »