Strona:
Źródło tekstu:
s. 29, t. 371-382
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 377
Tak jak w przypadku kropek staccato – patrz poprzednia uwaga – trzynutowe łuki w 2. połowie t. 377 to prawdopodobnie próba znalezienia najlepszego sposobu oznaczenia artykulacji końcowego pasażu Wariacji. Ostatecznie Chopin zdecydował się tu na krótsze łuki, ale w zbliżonym kontekście w finale Koncertu f op. 21, t. 506-510 wpisał łuki obejmujące po 3 nuty.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia:
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
ApI, A, Wn1, Wn2, Wn3, WfSB, Wf2, Wa1, Wa2, Wa3, Wf1