mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 15, t. 181-191
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-29
s. 3, t. 30-44
s. 4, t. 45-54
s. 5, t. 55-61
s. 6, t. 62-63
s. 7, t. 64-87
s. 8, t. 88-109
s. 9, t. 110-122
s. 10, t. 123-139
s. 11, t. 140-147
s. 12, t. 148-155
s. 13, t. 156-163
s. 14, t. 164-180
s. 15, t. 181-191
s. 16, t. 192-207
s. 17, t. 208-227
s. 18, t. 228-254
s. 19, t. 255-265
s. 20, t. 266-274
s. 21, t. 275-293
s. 22, t. 294-304
s. 23, t. 305-316
s. 24, t. 317-326
s. 25, t. 327-336
s. 26, t. 337-348
s. 27, t. 349-360
s. 28, t. 361-370
s. 29, t. 371-382
Tekst główny
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link Tekst główny

  t. 189

 w ApI

EZnieU1

Tak jak w t. 184 i 188, w żadnym ze źródeł nie ma znaku precyzującego brzmienie górnej nuty mordentu. Panująca w t. 184-190 tonacja F-dur nakazuje użycie e, co w tekście głównym sygnalizujemy kasownikiem.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

notacja: Ozdobniki

Brakujące oznaczenia na źródłach: ApI, A, Wn1, Wn2, Wn3, WfSB, Wf2, Wa1, Wa2, Wa3, Wf1
Uzupełnij ➔