W źródłach nie ma kasowników precyzujących brzmienie górnej nuty mordentów. Fraza ta utrzymana jest jednak wyraźnie w tonacji F-dur, na co wskazuje rozmieszczenie poszczególnych akordów w ramach czterotaktu. To, że także Chopin słyszał tu tonację F-dur, a nie B-dur, potwierdzają nuty e2 występujące w figuracji t. 112-113 (116-117), a zwłaszcza w melodii pod koniec t. 188. Pomijanie znaków chromatycznych, precyzujących brzmienie pobocznych nut mordentów, tryli czy obiegników, było w notacji Chopinowskiej raczej regułą niż wyjątkiem.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
notacja: Ozdobniki