Strona:
Źródło tekstu:
s. 19, t. 255-265
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 259
es2 razem z f1 w ApI, Af i A (→Wn→WfSB) ! miniat: wycinek A. EZTU = nuty, kropki, łuki, wiązania na 2 pięcioliniach |
||
Pisownia Wf i Wa, w której szesnastkę górnego głosu umieszczono po 3. ósemce trioli pozostałych głosów, jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego zestawienia rytmów – patrz t. 45-46. Co ciekawe, o ile sztycharz Wf był konsekwentny w forsowaniu – wbrew podkładowi – swojej notacji, o tyle sztycharz Wa na odejście od podkładu zdecydował się dopiero tutaj.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wf
notacja: Rytm
Brakujące oznaczenia na źródłach:
ApI, A, Wn1, Wn2, Wn3, WfSB, Wf2, Wa1, Wa2, Wa3, Wf1