|
|
4 dłuższe i 3 krótsze łuki w A, odczyt dosłowny ! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, t. 26-27 do sf. t. 25-6 TGTU, 27-8 – końcówki nieco w lewo, pod 3. przednutkę (zrobony EZnieU pierwszy 27) |
|
|
7 dłuższych łuków w A, interpretacja kontekstowa TGTU |
|
|
6 krótszych łuków w Wn1 (→Wn2) bez drugiego 26, reszta jak ten EZnieU |
|
|
7 krótszych łuków w Wf, Wa i Wn3 wszystkie jak ten EZnieU |
Łuczki pod grupami przednutek mają w A różny zasięg, są to jednak z pewnością przypadkowe niedokładności, powiększające się w miarę powtarzania podobnych znaków. Pierwsze 4 łuki świadczą, że Chopin miał niemal na pewno na myśli łuki dochodzące do odpowiednich nut głównych i tę interpretację przyjmujemy w tekście głównym.
W wydaniach łukami objęto tylko przednutki, a ponadto w Wn1 (→Wn2) przeoczono drugi łuk w t. 26 (uzupełniony w pozostałych wydaniach).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Adiustacje Wf
notacja: Łuki