op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
t. 376
Ciągły łuk w ApI Tu bez kliszy |
||
Nowy łuk od 4. szesnastki w A, odczyt dosłowny ! miniat: wycinek. EZnieU1 = lewy koniec łuku |
||
Odczytany dosłownie łuk pr.r. zaczyna się w A od 4. szesnastki taktu. Jest to z pewnością niedokładność (por. łuk l.r.), spowodowana przypuszczalnie niespłynięciem atramentu do końcówki pióra. Już w Wn1 właściwie oceniono tę sytuację, tak iż wszystkie wydania mają poprawny zakres tego łuku.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki