mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akcent na 4. mierze taktu w A

TGTU tylko na 4

Bez znaków w Wn (→Wf,Wa)

2 akcenty proponowane przez redakcję
..

Nie widać powodu, dla którego des1 na 2. mierze taktu nie miałoby być akcentowane, tak jak analogiczne ćwierćnuty w poprzednich i następnych figurach. Jest to więc najprawdopodobniej przeoczenie Chopina w A. Wprawdzie w Af również nie ma tego akcentu, ale nie przemawia to za celowym pominięciem znaku, gdyż w tym rękopisie Chopin postawił akcenty tylko w pierwszych trzech figurach, w t. 263-264 (te trzy znaki są zresztą z pewnością wpisane jako wzorzec do naśladowania w dalszych figurach, co paradoksalnie jest raczej argumentem za akcentem). Z tego względu w tekście głównym dodajemy ten akcent. Brak w wydaniach akcentu także na 4. mierze taktu jest niemal na pewno przeoczeniem.
Patrz też t. 268.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn

t. 271-272

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kliniki, 4 kropki w A

! miniat: wycinek.               TGTU

5 kliników w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1.               5 kliników 172
..

Precyzyjne Chopinowskie oznaczenia artykulacji – kliniki na początku taktów, kropki dalej – zostały dowolnie ujednolicone w Wn (→Wf,Wa). Tą arbitralną unifikacją znaków staccato objęto cały finał Wariacji. Zdaniem redakcji, na taką decyzję mogło wpłynąć właśnie częste przeplatanie się w A obu rodzajów staccata, podwójnie uciążliwe dla sztycharza:

  • przy odczytaniu, gdyż różnice znaków nie zawsze są oczywiste na pierwszy rzut oka, nie mówiąc już o znalezieniu klucza, którym się Chopin kierował przy dobieraniu jednego lub drugiego rodzaju znaków;
  • przy sztychowaniu, ze względu na konieczność częstego zmieniania sztancy (względnie dwukrotnego opracowywania strony, raz dla kropek, drugi raz dla kliników).

Brak znaku staccato nad ćwierćnutą w t. 271 to zapewne błąd sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 279

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Klinik w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek.                 TGTU 

Bez znaku w Wn (→Wf,Wa)
..

Nad oktawą l.r. w A znajduje się kropka staccato przekreślona pionową kreską. Zdaniem redakcji, miał to być najprawdopodobniej klinik, którym Chopin chciał zastąpić napisaną początkowo kropkę. W Wn (→Wf,Wa) poprawkę zrozumiano jednak jako skreślenie znaku, co choć możliwe, uważamy za mniej prawdopodobne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 280

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 łuki w A

! miniat: wycinek;                  TGTU = dolny łuk

1 łuk w Wn (→Wf,Wa)

Tu bez kliszy 
..

Brak dolnego łuku to z pewnością przeoczenie sztycharza Wn1. Tego typu wielokrotne łuki stosowane były przez Chopina dość rzadko, najczęściej we wczesnych utworach – por. połączenia akordów w t. 266 czy 295-296, względnie pary oktaw w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 472-480.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 290

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Tercja a2-c3 w ApI i A

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia.                     t. 290 EZnieU + t. 291 EZTU

Pojedyncze nuty w Wn (→WfSB,Wa1→Wa2)

EZnieU

3 tercje w Wf i Wa3

EZTU
..

Pierwotna wersja ApI i A, z jedną tylko tercją a2-c3, została jeszcze zubożona w Wn (→WfSB,Wa1→Wa2), w którym nie zauważono ćwierćnuty a2 na początku t. 291 (ustalenie obecności wewnętrznej nuty na liniach dodanych bywa w autografach Chopina trudne, choć tu główka a2 jest dość wyraźna). W korekcie Wf1 (→Wf2) Chopin dodał dolne tercje do całego trójnutowego motywu, co uwzględniono także w Wa3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych