Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
t. 183
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Druga i 3. ósemka t. 183(2v) były dwukrotnie zmieniane przez Chopina. W ApI górne nuty akordów tworzą skok kwartowy f2 (2. ósemka), b2 (3. ósemka). Widać przy tym, że Chopin zamarkował już późniejszą, zapisaną w A wersję ze skokiem b2-b3. W obu rękopisach akordy są pełne, liczą po 4 nuty każdy. Ostateczna wersja, w której usunięto f2 z akordu na 2. ósemce i f3 z akordu na 3. ósemce, to niewątpliwie efekt korekty Chopina w Wf. Tak samo w t. 199. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||
t. 198
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Podobnie jak w t. 182, w tekście głównym podajemy wersję z powtórzeniem es1 na końcu taktu, wprowadzoną w korekcie Wf. Nie uwzględniamy przy tym skrócenia (do ósemki) uderzanej w połowie taktu ćwierćnuty es1 – jest to prawdopodobnie pomyłka lub adiustacja Wn1 (→Wf,Wa), którą zresztą poprawiono w Wn2 (→Wn3,WfSB). Dodajemy natomiast kropkę przedłużającą szesnastkę a1, w przekonaniu, że jej brak w Wf to skutek niedokładnej lub uproszczonej korekty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||
t. 205-206
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Podajemy wersję ulepszoną przez Chopina w korekcie Wf. Przeniesienie o oktawę wyżej motywu rogu mogło mieć na celu uniknięcie ukośnego brzmienia f w t. 205 z fis1 na początku t. 206 i zbitki – na fortepianie brzmiącej nieco monotonnie – z identycznym motywem kończącym frazę fagotu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej |
||||||||||||
t. 207
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Końcówka tego Tutti przeszła w korekcie Wf podobną przemianę, jak w poprzedniej wariacji. Ostatecznie, w wersji na 1 fortepian wszystkie cztery zakończenia – Tematu i trzech pierwszych wariacji – otrzymały zbliżoną postać, z położonym w wyższym rejestrze akordem (w układzie rozległym) na 2. ósemce i zdwojoną lub potrojoną toniką b na trzeciej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany rejestru basu , Zmiany linii głównej |
||||||||||||
t. 237
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W Wn1 (→Wf1,Wn2) podwyższający b1 na h1 znajduje się przed 1. tercją. Co ciekawe, nie jest to zwykła pomyłka, lecz błędna adiustacja, gdyż ślady poprawek w druku (widoczne zwłaszcza w Wn2) pokazują, że początkowo był tam wydrukowany poprawny tekst z odpowiednim przed 3. szesnastką. W Wf2, Wa, WfSB i Wn3 przesunięto na właściwe miejsce, a w Wa dodano jeszcze drugi, ostrzegawczy przed g1 w 1. tercji. Ten ostrzegawczy znak uwzględniamy również w tekście głównym, tak iż nasz tekst nie różni się od wersji Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wf |