Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 256

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Nuty es w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek;                         tr = puste;       red = kaso a1 i a2

Nuty e w ApI i A (interpretacja kontekstowa→WnWf,Wa)

TGTU = 5 kaso e1, e2, e3, a1, a2

..

W całym pasażu Chopin nie postawił żadnych znaków chromatycznych oprócz kasowników przed 1. i 3. nutą (e i a). O ile konieczność podwyższenia kolejnych as na a nie ulega kwestii, o tyle użycie es1es2 i es3 byłoby z harmonicznego i pianistycznego punktu widzenia możliwe. Większość argumentów przemawia jednak za użyciem e1e2 i e3:

  • w figuracjach opartych na powtarzaniu pewnej figury w różnych oktawach (najczęściej pasaże lub gamy) Chopin uważał znaki chromatyczne umieszczone w pierwszej figurze za obowiązujące w całej sekwencji. Ewentualne odstępstwa oznaczał znakami ostrzegawczymi, jak np. bemole przed b2 w t. 60 i 62. Gdyby więc w omawianym pasażu słyszał es1, najprawdopodobniej opatrzyłby je ;
  • powyższe rozumowanie jest częściowo potwierdzone przez ApI, w którym znajduje się  przed przedostatnią nutą 1. miary taktu (e3);
  • kontekstem harmonicznym jest tu akord F-dur (bez septymy es), co potwierdzają zarówno partia orkiestry, jak i akordy fortepianu (na 3. ósemce i na końcu taktu). Nuty es w pasażu byłyby odczuwane jako akordowe, dając wrażenie akordu dominanty septymowej (F7). Natomiast alterowane nuty e słyszymy jako dźwięki obce, co zachowuje nienaruszone poczucie akordu F-dur jako podstawy harmonicznej;
  • w Wn (→Wf,Wa) dodano kasowniki podwyższające es1 na e1es2 na e2 (ten drugi działający także na es3; trzeci dodano tylko w Wn3), nawet jeśli wstawił je adiustator, nie zostały zakwestionowane przez Chopina w korekcie Wf1.

Jeśli chodzi o brakujące kasowniki przed a1a2, to w Wn1 (→Wf1,Wn2WfSB) dodano tylko ten przed a2, co uzupełniono w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A

t. 256

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W rękopisach nie ma znaków chromatycznych w drugiej trioli (na 3. mierze taktu). W tekście głównym uwzględniamy oba bemole dodane – być może przez Chopina w Wn (→Wf,Wa) – mimo że tylko  przywracający as1 jest tu niezbędny. Notabene także w poprzedniej trioli, oktawę wyżej, występujący we wszystkich źródłach przed ges2 również ma charakter ostrzegawczy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy

t. 257

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed 2. i 3. akordem pr.r. Brakujące znaki stopniowo uzupełniano w kolejnych wydaniach – w Wn1 (→Wn2) dodano oba znaki przed 2. akordem, a w Wa1 dołożono jeszcze  przed 3. akordem ( nie był potrzebny ze względu na błędną wysokość najwyższej nuty). Pozostałe wydania – Wf, Wa3 i Wn3 mają wszystkie potrzebne znaki.

NA POTEM: ApI ma bemole ces1,2,3, ale nie ma kaso d1. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Bemol przed ces4 znajduje się tylko w Wa i Wn3. Brak znaku nie jest tu błędem, gdyż w powszechnym użyciu była wówczas konwencja notacyjna rozciągająca obowiązywanie znaków także na nuty objęte przenośnikiem oktawowym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 270

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całym takcie ApI i A mają tylko jeden  podwyższający as1 na a1 przed 1. szesnastką. W Wn (→Wf) dodano znaki przed a2 w 3. szesnastce i a w 2. połowie taktu. Znak przed a3 ma tylko Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A