Zagadnienia : Niedokładności A

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Różne akcenty w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek kombinowany, tylko dolna 5-linia, 2 triole 45 + odpowiedni motyw l.r. 46.                     EZnieU 45 i EZTU 46

Akcenty długie w A, możliwa interpretacja

podwójna miniat Corel;           2 x EZnieU

Krótkie akcenty w Wn1 (→Wf,Wn2WfSB)

2 krótkie = EZTU

Krótki akcent w t. 46 w Wn3

EZTU tylko 46

Pionowy akcent w t. 46 w Wa

EZnieU1

..

Nie jest jasne, czy akcenty nad oktawami B1-B i B-b miały być w zamyśle Chopina długie czy krótkie, gdyż mimo ściśle analogicznej sytuacji znaki w A mają różną długość. W tekście głównym proponujemy akcenty długie, gdyż akcent A w t. 46 można za taki uznać – także akcent nad es2 w pr.r. jest krótszy niż jego odpowiednik w t. 45. Wersję A odczytaną dosłownie oraz krótkie akcenty w Wn1 (→Wf,Wn2WfSB) można jednak uważać za równorzędne warianty. W tej ostatniej wersji różnica między akcentami l.r. (krótkimi) a akcentami pr.r. (długimi) tworzy niuans odpowiadający różnicy między długością akcentowanych nut l.r. () i pr.r. (), a także różnicy ruchliwości i charakteru motywów l.r. i górnego głosu pr.r.
Pominięcie pierwszego akcentu w Wa i Wn3 można przypisać nieuwadze sztycharzy lub niechęci do zaciemniania obrazu znakiem na pięciolinii, pomiędzy nutami. Zmiana kroju akcentu w Wa to specyficzna maniera tego wydania.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A krzyżyki znajdują się tylko przed górnymi nutami oktaw na przedostatniej ósemce taktu. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→Wf,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 47-48

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W partii l.r. Chopin wpisał znaki chromatyczne w A tylko przed górnymi nutami oktaw – e w t. 47, e1hfis w t. 48. Wszystkie potrzebne znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,WfSB).
W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed f-f1 w t. 47.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 49-51

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A dolne nuty oktaw H1-H w t. 49-50 i B1-B w t. 51 nie mają znaków chromatycznych. Dodano je już w Wn1 i powtórzono w pozostałych wydaniach. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 49

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma  podwyższającego e2 na eis2 na początku 5. trioli szesnastek. Znak dodano w Wn (→Wf,Wa). Na 4. mierze taktu nie ma w źródłach znaków chromatycznych, co jednak w tym utworze nie może być uważane za błąd – por. t. 39-40.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A