Zagadnienia : Zmiany linii głównej
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 15
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Biorąc pod uwagę trzy poprzednie podobne zwroty w tym takcie i dis2 w ApI, można by podejrzewać przeoczenie w A. Prawdopodobniejsze wydaje się jednak, że Chopin świadomie zmienił wysokość tej nuty:
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany linii głównej |
|||||
t. 17
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Przygotowując Wariacje do druku, Chopin wygładził rytm pr.r. w 1. połowie taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany linii głównej |
|||||
t. 19
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Widoczna w ApI wersja, w której pierwsze 2 szesnastki każdej trioli są tercjami, jest rezultatem poprawek w tym rękopisie. Jako pierwszą Chopin wpisał bowiem wersję z pojedynczymi nutami w tych miejscach, tę samą, którą wykorzystał następnie pisząc A (→Wn→Wf,Wa,WfSB). Dowodzą tego:
Dwukrotna zmiana decyzji stanowi przykład Chopinowskich wahań przy wyborze najlepszego rozwiązania. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany linii głównej |
|||||
t. 20
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersja ApI jest niemal na pewno pierwotna i została zmieniona jeszcze przed napisaniem A. Sugestię zmiany zawiera zresztą już ApI, w którym tercja na początku taktu ma dopisaną wartość półnuty, co przypuszczalnie oznacza, że kwintolę trzydziestodwójek Chopin chciał zapisać jako drobne nuty. Wersja ostateczna przedstawia więc trzeci, zniuansowany i w pewnym sensie pośredni sposób zapisania tej figury – 4 drobne nuty i regularna szesnastka. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany linii głównej |
|||||
t. 27
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wysokość przednutki, występującej w zapisanej w ApI, pierwotnej wersji 2. połowy taktu, nie jest pewna. Nuta leży bezpośrednio nad 4. linią dodaną, co mogłoby być niedokładnie zapisanym g3 lub a3. Za g3 przemawia Chopinowska maniera pisania nut nad najwyższą linią dodaną wyraźnie powyżej tej linii, tak iż główka nuty w ogóle się z nią nie styka (widać to choćby na przykładzie f3 na końcu tego taktu i dwóch kolejnych nut w następnym takcie). Jednak względy melodyczne i pianistyczne przemawiają zdaniem redakcji za a3, które proponujemy tym samym jako tekst ApI. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany linii głównej |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »