op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
W A nie ma kilku niezbędnych kasowników przywracających właściwe brzmienie alterowanym uprzednio nutom – g2, c3, e3 w t. 367 i c3 w t. 368. W Wn1 (→Wf,Wa,Wn2→WfSB) dodano tylko drugi z nich, a w Wn3 dołożono jeszcze trzeci.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy A
notacja: Wysokość