


|
4 kropki staccato w ApI |
|
7 kropek staccato w A ! miniat: wycinek. TGTU = 7 kropek |
|
zamiast kropek = EZnieU |
W A, w partii l.r. Chopin używa w t. 341-348 i 355-362 dwóch rodzajów znaków staccato – kropek i kliników. Oznaczenia nie są konsekwentne:
- ósemki B w t. 341 i 355 mają kliniki, ósemka B na początku t. 342 i 356 ma kropkę;
- oktawy F-f w t. 343-344 i 361-362 mają kliniki, w t. 347-348 kropki, a w t. 357-358 – kropki i klinik;
- pięcioósemkowy postęp l.r. opatrzony jest kropkami w t. 348, 358 i 362 kropkami, ale w t. 348 – klinikami;
- ósemki b po triolach w t. 345 mają kropki, po triolach w t. 359 – kliniki.
W tekście głównym zachowujemy je jednak z dwóch powodów:
- rozróżnienie obu rodzajów znaków jest w olbrzymiej większości sytuacji bezproblemowe;
- kliniki występujące w wydaniach zostały niemal na pewno samowolnie wprowadzone przez sztycharza Wn1 (patrz t. 271-272).
Podobne niekonsekwencje dotyczą także innych oznaczeń, np. akcentów w t. 343 (> i klinik), 347 (> i klinik) oraz 357 i 361 (>). We wszystkich wypadkach zasadniczy obraz muzyki pozostaje niezmiennny, ale te drobne różnice można wykorzystać jako sugestie ewentualnych niuansów wykonania.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Kliniki
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji