Wf1 ma błędnie 3 ćwierćnuty w dolnym głosie (odtworzone w naszym systemie jedynie w wersji "transkrypcja"), co poprawiono w Wf2 przez dodanie wiązania ósemkowego łączącego wszystkie 3 nuty. Co ciekawe, ślady skrobania widoczne w A sugerują, że początkowo była tam wpisana właśnie wersja Wf2 (zanotowana dokładniej, z pauzą ósemkową pod ostatnią triolą górnego głosu). Byłby to więc przypadek wahania Chopina, który po kilku latach powrócił do pierwotnej koncepcji. Nie można oczywiście wykluczyć innych scenariuszy – wersja Wf1 zawiera wyraźny błąd rytmiczny, co mógł poprawić adiustator, a nawet w przypadku korekty Chopina sztycharz mógł pomyłkowo objąć wiązaniem 3 nuty zamiast pierwszych dwóch. Jeśli jednak uwzględnić, że wersja z trzema ósemkami była brana pod uwagę przez Chopina, a jest przy tym niewątpliwie wygodniejsza pianistycznie, przypadkowe jej wprowadzenie w Wf2 byłoby dość niezwykłym zbiegiem okoliczności. Jako prawdopodobnie najpóźniejszą wersję autentyczną, podajemy ją zatem w tekście głównym.
Patrz też uwaga na końcu taktu.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Autentyczne korekty Wf
notacja: Rytm
Powrót do adnotacji