Można się zastanawiać, czy kończący się przed końcem frazy łuk wydań trafnie oddaje pisownię [A] i w ogóle intencję Chopina, gdyż już zapis [A] mógł być niedokładny. Przemawia za tym zakończenie tenuto łuku AI, bardzo sugestywnie obejmujące całą końcówkę frazy. Wśród potencjalnych powodów niedokładności zapisu [A] można wymienić przerwę w dopływie atramentu do końcówki pióra lub zlanie się końca łuku z akcentem lub ten. Z drugiej strony, bardzo zbliżoną sytuację widzimy w Mazurku f nr 2, t. 8, gdzie skrócenie łuku można wiązać ze specyficzną artykulacją wskazaną przez palcowanie. Uwzględniając powyższe zastrzeżenia, w tekście głównym proponujemy łuk doprowadzony do es2 jako swego rodzaju kompromis pomiędzy łukami źródeł, a łuki Wf (→Wn,Wa) i AI polecamy uwadze wykonawców jako równorzędne warianty.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia:
notacja: Łuki