t. 3-4
AI, Wn23,WaW TGTU=łuk do 1. t. 4 miniat. 2. i 3. miara t. 3 i początek t. 4 |
||
Wf,Wn1,WaC łuk tylko do ostaniej tercji t. 3 miniat. 2. i 3. miara t. 3 i początek t. 4 |
Adiustacja Wn2 (→Wn3) to prawdopodobnie próba ujednolicenia niekonsekwentnej notacji Wf, w którym na przestrzeni całego Mazurka łuki dochodzą na ogół do 1. miary taktów parzystych (jak w t. 1-2). Bardziej konsekwentne pod tym względem łukowanie AI potwierdza, że niektóre odstępstwa od najczęstszego łukowania mają charakter przypadkowych niedokładności, jak np. w omawianych taktach. Z tego względu w tekście głównym podajemy tu dłuższy łuk.
Adiustacje Wn2 (→Wn3) i WaW, których zapis przyjmujemy w tekście głównym, były próbą ujednolicenia notacji Wf, w którym łukowanie tego motywu na przestrzeni całego Mazurka jest niekonsekwentne – w niektórych miejscach łuk obejmuje tylko cztery ósemki na 2. i 3. mierze nieparzystych taktów tematu (jak tu), a czasami kończy się dopiero na 1. mierze taktów parzystych (jak w t. 1-2).
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki