|
|
Łuk od 2. ćwierćnuty w A, interpretacja kontekstowa EZTU |
|
|
Łuk od 1. ćwierćnuty w A (niekompletny odczyt dosłowny→Wf→Wn,Wa) EZnieU |
A ma 2 łuki nad partią l.r. – jeden, obejmujący prawie cały takt i drugi, rozpoczynający się wyraźnie od 2. ćwierćnuty (d-b) i kończący się po 3. ćwierćnucie, pod pierwszym, dłuższym łukiem, a nad obszernym skreśleniem i wpisaną niżej, ostateczną wersją 4. ćwierćnuty. W Wf (→Wn,Wa) uwzględniono tylko górny, długi łuk, interpretując go jako całotaktowy. Zdaniem redakcji, odczytanie to, choć graficznie mogłoby być uznane za poprawne, jest jednak błędne. Górny łuk dokładnie obejmuje bowiem skreśloną, pierwotną wersję pięcioćwierćnutowego pochodu kwint i sekst, którego początek wpisany jest wskutek poprawek zaraz po oktawie D1-D. Jeśli więc brać pod uwagę nieskreślone nuty, początek łuku rzeczywiście wypada nad oktawą, jednak właśnie dla uniknięcia nieporozumienia dopisany został drugi łuk, wskazujący zamierzony początek łuku w relacji do ostatecznej wersji pochodu dwudźwięków. W tekście głównym podajemy zatem łuk obejmujący 5 ćwierćnut, co było intencją Chopina zarówno w pierwotnej, jak i w ostatecznej wersji pochodu dwudźwięków. Jest on też zgodny z mniej problematycznym łukiem nad podobną figurą w następnym takcie.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Łuki obejmujące
notacja: Łuki