Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 6, t. 91-109
s. 1, t. 1-21
s. 2, t. 22-40
s. 3, t. 41-55
s. 4, t. 56-73
s. 5, t. 74-90
s. 6, t. 91-109
s. 7, t. 110-125
s. 8, t. 126-140
s. 9, t. 141-155
s. 10, t. 156-172
s. 11, t. 173-187
s. 12, t. 188-205
s. 13, t. 206-223
s. 14, t. 224-244
s. 15, t. 245-264
A - Autograf
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF A - Autograf


  t. 102-104

 i 4  w A

! miniat: wycinek kombinowany, od gis1-2 do fis1-2 w t. 102 i 103, tylko górna 5-linia z widałmi/akcentami.              TGTU = dolne widły 102 i 4 akcenty długie 103-104

 w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU = 2 widły 103

Z sześciu znaków  i  wpisanych w A odtworzono w wydaniach tylko trzy, z tego dwa w t. 103 niedokładnie – w A znaki są wyraźnie dłuższe w t. 102 niż w następnych. W naszej transkrypcji oddajemy to, interpretując znaki w t. 103-104 jako akcenty długie, gdyż mimo znacznych rozmiarów dotyczą one tylko półnut gis1-gis2 (w t. 102 sięgają aż do półnut fis1-fis2). W każdym razie wszystkie te znaki dynamicznie i wyrazowo podkreślają półnuty gis1-gis2, a ewentualne zróżnicowanie sposobu, w jaki to zostanie osiągnięte, pozostawia się wyczuciu wykonawcy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf, Niedokładności Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wf1, Wf2, WfD, Wn1, Wn2, Wn3, Wn4, Wn1a, Wa1, Wa2, Wa3