Zagadnienia : Błąd tercjowy
t. 47
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn |
||||||||
t. 63
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Nuta b1 w Wf1 to z pewnością pomyłka sztycharza, poprawiona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf2. Poprawna wersja w Wn i Wa może oznaczać, że także podkłady do tych wydań zawierały Chopinowskie poprawki, nie jest to jednak pewne, gdyż tego rodzaju błąd mógł wykryć adiustator dzięki bardzo regularnej budowie pasaży tego odcinka. W A pomiędzy ósemkami f1 a d2 widać skreśloną jeszcze jedną nutę, najprawdopodobniej b1. Odstępy między nutami w całej tej grupie sugerują, że nie została ona zastąpiona nutą d2, lecz usunięta z pierwotnej wersji pasażu, w której przypuszczalnie nie było 2. ósemki, d1: . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Poprawki A , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej |
||||||||
t. 162
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Wersja A to zapewne błąd tercjowy, przy większej liczbie linii dodanych zdarzający się Chopinowi niejednokotnie – por. np. Polonez cis op. 26 nr 1, t. 5 czy Koncert f op. 21, cz. II, t. 83. Chopin poprawiał go dwukrotnie w korektach Wf – Wf1 ma c4, a dopiero Wf2 i pozostałe wydania mają b3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 226
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Wersja Wa to typowy błąd tercjowy, tutaj przypuszczalnie dodatkowo zasugerowany sekstami w sąsiednich taktach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy |
||||||||
t. 231
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Przed es3 w 4. ósemce Wf (→Wn) ma (ostrzegawczy?). Ta niepotrzebna adiustacja (w A nie ma tego znaku!) jest najprawdopodobniej efektem nieporozumenia lub pomyłki przy korygowaniu innego błędu – w Wf widać w tym miejscu ślady usuwania nuty g3 (wydrukowanej bez potrzebnego na tej wysokości ). Korektor – być może nawet Chopin – widząc oktawę z tylko przed dolną nutą, mógł w pierwszym odruchu dodać drugi , zwłaszcza jeśli przed chwilą dopisywał bemole w partii l.r. Po zorientowaniu się, że chodzi tu o błąd tercjowy, oznaczył zmianę wysokości nuty, co sztycharz zrealizował, przenosząc główkę wraz z . Zbędnego znaku nie uwzględniono w Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |