Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »
t. 63
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Nuta b1 w Wf1 to z pewnością pomyłka sztycharza, poprawiona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf2. Poprawna wersja w Wn i Wa może oznaczać, że także podkłady do tych wydań zawierały Chopinowskie poprawki, nie jest to jednak pewne, gdyż tego rodzaju błąd mógł wykryć adiustator dzięki bardzo regularnej budowie pasaży tego odcinka. W A pomiędzy ósemkami f1 a d2 widać skreśloną jeszcze jedną nutę, najprawdopodobniej b1. Odstępy między nutami w całej tej grupie sugerują, że nie została ona zastąpiona nutą d2, lecz usunięta z pierwotnej wersji pasażu, w której przypuszczalnie nie było 2. ósemki, d1: . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Poprawki A , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej |
||||||||
t. 65-67
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Jedynie Wn ma poprawnie zapisaną pauzę pr.r. w 2. połowie t. 65. A i Wa mają tylko pauzę półnutową (bez kropki), a w Wf nie ma w ogóle tej pauzy. W 1. połowie t. 67 A (→Wf→Wa) również mają tylko pauzę półnutową, co sugeruje, że traktowano ją – analogicznie do pauzy całonutowej – jako wypełniającą pół taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A |
||||||||
t. 68
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
A ma tu tylko znak na początku taktu. Pozostałe znaki pedalizacyjne zostały dodane – wraz z oznaczeniami w następnych taktach – w korekcie Wf (→Wa), niemal na pewno przez Chopina. Można mieć wszakże wątpliwości, czy wszystkie wpisane przez kompozytora znaki zostały prawidłowo umiejscowione, gdyż Chopin często stawiał je niedokładnie, a sztycharze nie zawsze trafnie łączyli je z odpowiednimi nutami. W szczególności, drugi znak wydaje się umieszczony za daleko (por. t. 72, w którym 2. znak umieszczony jest z pewnością o ćwierćnutę za późno). Z tego względu obie wersje wydań można zdaniem redakcji traktować jako równorzędne warianty. W obu wypadkach należy prawdopodobnie zastosować "legato harmoniczne" (przetrzymanie palcami składników akordu): . kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 69
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Brak łuku przetrzymującego półnutę es1 w Wf i większości Wn i Wa to niemal na pewno następstwo przeoczenia sztycharza Wf1. Dowodzi tego brak w Wf również kropki przedłużającej tę nutę, co nie mogło być wynikiem korekty (kropkę, bez której rytm tego taktu jest niekompletny, dodano w Wn i Wa). Łuk dodano w Wa3 i Wn4, zapewne pod wpływem analogii z t. 77. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 72
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Drugi znak w tym takcie jest w Wf (→Wa) niemal na pewno umieszczony niedokładnie. Wskazuje na to porównanie z analogicznymi figurami w następnych taktach. Odpowiednie przesunięcie znaku wprowadzono w Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »