Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 238

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Dolna nuta trójdźwięku w 1. połowie taktu jest w A zapisana dość nisko, tak iż w Wf odczytano ją początkowo jako f3. Dowodzą tego widoczne w egzemplarzach Wf ślady poprawki na płycie sztycharskiej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf

t. 242

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

 w A

EZnieU

Akcent w Wf (→Wn,Wa)

..

W tekście głównym podajemy akcent dodany zapewne przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa) w miejsce występującego w A. Znane są przykłady redukowania przez Chopina liczby oznaczeń  w trakcie dopracowywania utworu, np. w Etiudach op. 10 – a nr 2 czy Es nr 11.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 243

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

b z  w A (→WfWa,Wn)

EZnieU = bemol b

h w Wn1a

kaso zamiast bemola b z war_11

b bez  proponowane przez redakcję

Tu bez kliszy 

..

Wersja Wn1a to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, choć nie można całkiem wykluczyć adiustacji – występujący w pozostałych źródłach ostrzegawczy  przed b nie jest tu niezbędny i mógł zostać uznany za pomyłkowy. Sztycharz lub adiustator Wn1a wykazał się tego typu nadgorliwością np. w t. 232.
W A nie ma  podwyższającego es1 na e1 w tym akordzie. Jest to niemal na pewno błąd – por. e1 w t. 240-241 – który poprawiono w Wf (→Wn,Wa). W tekście głównym pomijamy ostrzegawczy  przed b, bardziej uzasadniony w oryginalnym układzie graficznym, w którym pierwsze 5 ósemek poprzedniego taktu – do h – wpisane jest na dolnej pięciolinii.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 247

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Pomiędzy ósemkami c3h2 w A widać skreślone jeszcze dwie nuty, z których pierwsza ma pozostawioną nie całkiem skreśloną laseczkę. Było to przypuszczalnie powodem błędu w Wf, w którym widać ślady usuwania nadmiarowej nuty, najprawdopodobniej c3, położonej pomiędzy d3 a c3. Czego dotyczyły poprawki w A, nie jest oczywiste. Poniżej przedstawiamy hipotetyczną rekonstrukcję odpowiedniego fragmentu z ujawnionymi skreślonymi nutami: . Zapis ten można wyjaśnić następująco:

  • Po d3, jako pierwsze napisane były trzy "górne" ósemki c3-b2-a2, co oznacza, że Chopin chciał już od c3 zapisywać biegnik bez przenośnika oktawowego, a ponadto że pominął zwrot c3-h2-d3.
  • Następnie Chopin zmienił zamiar względem zakończenia przenośnika, skreślił c3-b2 zapisane bez jego użycia i wpisał je oktawę niżej, planując objęcie ich przenośnikiem.
  • W tym momencie postanowił dodać zwrot c3-h2-d3 lub, co zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne, zauważył jego pomyłkowe pominięcie. Skreślił więc wpisane dopiero co "dolne" b2 i następujące po nim a2, po czym zaczął pisać dalej, zaczynając od h2.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf

t. 250

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez znaku w A

Akcent w Wf (→Wn,Wa)

TGTU

..

Dodany w korekcie Wf (→Wn,Wa) akcent niemal na pewno pochodzi od Chopina, więc wprowadzamy go do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf