op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 23, Ballada g-moll
Notacja chromatyczna A jest w charakterystyczny sposób niedokładna – Chopin pominął przy dolnej nucie 1. oktawy t. 228 (H1) oraz znaki przy dolnych nutach sekst na 4. ósemce obu taktów (odpowiednio as2 i fis2). Zwraca też uwagę ostrzegawczy przed f2, ale nie ósemkę wcześniej przed f1. W Wf uzupełniono tylko przed H1.
W Wn i Wa do wersji Wf dodano pozostałe niezbędne znaki, a w Wn także ostrzegawcze kasowniki przed f1 i f3. Pierwszy z nich dodano również w Wa2 (→Wa3), co daje wersję przyjętą w tekście głównym.
Patrz też uwagi w następnym takcie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf, Ostatni znak przykluczowy, Niedokładności A, Błędy powtórzone Wf
notacja: Wysokość