op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 23, Ballada g-moll
W A nie ma znaków chromatycznych przed pierwszą oktawą l.r., a 
obniżający a na as znajduje się dopiero przed 2. ćwierćnutą. O pomyłce Chopina świadczy 
przed dolną nutą ostatniej oktawy w tym takcie, pozbawiony sensu, gdyby 1. oktawa miała brzmieć A-a (oczywiście o pomyłce świadczy także logika chromatycznego postępu basu). Błąd A został starannie poprawiony w Wf (→Wn,Wa) – dodano bemole przed 1. oktawą i usunięto niepotrzebny w tej sytuacji znak przed as w 2. ćwierćnucie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Autentyczne korekty Wf, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość
