op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 23, Ballada g-moll
W A nie ma pauz górnego głosu. Chopin często pomijał tego rodzaju pauzy w oczywistych sytuacjach, nie zawsze zresztą będąc konsekwentnym – por. notację t. 216 (bez pauz) i 218 (z pauzą). W każdym razie dwugłosowość zaznaczona jest kierunkiem laseczek. Notację tę odtworzono w Wf, dodając jednak pauzy w t. 221, być może na polecenie Chopina. Pozostawienie t. 220 bez pauzy trzeba w tej sytuacji uznać za niedopatrzenie, toteż dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym dodajemy pauzę także w tym takcie. W Wn i Wa brak pauzy skłonił sztycharzy do poprowadzenia laseczki półnuty c w górę, co zmieniło notację niedokładną w błędną.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Adiustacje Wf
notacja: Rytm
