Wa1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 194-195

Łuk do a1 w A i Wa

EZnieU

Bez łuku w Wf

Łuk do g1 w Wn

EZTU

Analiza widocznych w A poprawek łuków w podobnych motywach – w t. 8-19, 100-101 i być może 198-199 widać przedłużanie łuków tak, by dochodziły do kończącej motyw półnuty – prowadzi do wniosku, że łuk w omawianych taktach jest pozostawioną przez nieuwagę, pierwotną wersją łukowania tej figury. Z tego względu w tekście głównym podajemy dłuższy łuk, zgodny z ostateczną koncepcją łuków.
Brak łuku w Wf to z pewnością przeoczenie sztycharza, które uzupełniono – zapewne na podstawie porównania z analogicznymi figurami – zarówno w Wn, jak i Wa. Przy tym adiustator Wn wziął przypuszczalnie pod uwagę także wcześniejsze, podobne miejsca, natomiast jego angielski kolega spojrzał tylko na najbliższą figurę, w t. 196.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Pominięcie korekty analogicznego miejsca

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: National Library of Scotland, Edynburg