op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 23, Ballada g-moll
Chopin pominął w A szereg kasowników przed nutami e:
- przed e2 i e w t. 95 i 99,
- przed E w t. 96 i 100,
- przed e w t. 101 i 102.
Najprawdopodobniej nie są to przeoczenia, gdyż można dostrzec regułę, którą się Chopin kierował – w każdym takcie i na każdej pięciolinii umieszczał znak przy pierwszym wystąpieniu którejś z tych nut i nie powtarzał go już przed następnymi nutami, nawet gdy występowały w innej oktawie. W t. 99 widoczne są skreślenia kasowników przed e1 i e na 5. ćwierćnucie taktu, co potwierdza świadome stosowanie tej reguły.
W wydaniach stopniowo uzupełniano brakujące kasowniki:
- w Wf dodano znaki przy e w t. 99 i 101-102;
- w Wn uzupełniono wszystkie znaki, których brakowało w Wf, tak iż notacja w tych wydaniach jest w pełni poprawna;
- w Wa1 do znaków powtórzonych za Wf dodano
przy E w t. 100, a w Wa2 jeszcze oba znaki przed e2 (t. 95 i 99). Wa3 ma wszystkie niezbędne kasowniki.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Niedokładności A, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość
