Wa2
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 100

c1 w A (→WfWa1Wa2)

EZTU

d1 w Wn i Wa3

EZnieU

Wersja Wn to najprawdopodobniej efekt adiu­sta­cji – wobec podobieństwa początku tego moty­wu do poprzednich figur, uznano autentyczne c1 za pomyłkę. Wersję tę wprowadzono także w Wa3, zapewne na podstawie któregoś z Wn. Zbiegiem okoliczności, kilka lat później taką właśnie po­myłkę – półnuta c1 zamiast d1 w podobnym kon­tekście harmonicznym – faktycznie popeł­nio­no w Wf1 Ballady F op. 38, t. 203.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Royal Academy of Music, Londyn