|
Pauzy w A ! miniat: wycinek kombinowany, 2. połowa 103 + 2. połowa 105, obie pięciolinie. EZnieU = pauzy l.r. 103-5 + laska a1 105 |
|
|
EZTU |
Wielu redaktorów dzieł Chopina, od dawniejszych do najnowszych – m.in. Karol Mikuli, Hermann Scholtz (XIX w.), Ludwik Bronarski (główny redaktor wydania firmowanego przez Paderewskiego – XX w.), Norbert Müllemann (XXI w.) – dzieli te 3 takty na dwie grupy, które traktuje w odmienny sposób:
- W t. 103-104 zastąpienie pauz przez akordy uznawane jest za pomyłkę sztycharza. Patrząc jednak na klarowny zapis A trudno sobie wyobrazić, jak można było się w ten sposób dwukrotnie pomylić – obie połowy taktu różnią się od siebie wyraźnie, nie ma też ani jednego taktu, w którym występowałyby takie dwie pary akordów.
- Zmianę w t. 105 uznaje się na ogół za Chopinowską korektę.
Podejście takie od strony źródłowej jest zupełnie bezzasadne – nawet gdyby przyjąć, że korygując Wf1, Chopin już widział wydrukowane (pomyłkowo) akordy w t. 103-104, to nie tylko nie przywrócił tam pauz, ale dodał akord także w t. 105, względnie, jeśli rzekoma pomyłka miała miejsce także w t. 105, zaakceptował ją, dodając arpeggio i łącząc laseczkę akordu l.r. z a1 na górnej pięciolinii. Innymi słowy, łączenie skorygowanej wersji t. 105 z pierwotną t. 103-104 wymaga uznania, że Chopin skorygował t. 105, ale nie zauważył, że bardzo podobne zmiany sztycharz przypadkiem wprowadził tuż obok, w t. 103-104.
Biorąc powyższe pod uwagę, w tekście głównym we wszystkich trzech taktach podajemy skorygowaną najprawdopodobniej przez Chopina wersję Wf (→Wn,Wa) z akordami zamiast pauz.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Zmiany akompaniamentu, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość
