Wa2
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 45-47

f1 i f2 w A (→WfWa1)

Tu bez kliszy 

fis1 i fis2 w Wn i Wa2 (→Wa3)

2 x krzyżyk zamiast kaso na początku t. 45 i 47

f1 i f2  z kasownikami proponowane przez redakcję

TGTU = 2 kaso

Wersja Wnfis1 na początku t. 45 i fis2 na początku t. 47 jest z pewnością nieauten­tyczna:

  • Jest praktycznie nie do pomyślenia, by Cho­pin dwa razy zapomniał oznaczyć pierwsze w takcie wystąpienie nuty prowadzącej fis. Przeoczenia znaków chromatycznych, zre­sz­tą bardzo u Chopina częste, z reguły doty­czą jednak powtórnych wystąpień odpowie­d­nich nut, np. gdyby w omawianych taktach znajdował się przed 1. ósemką, a nie było go przed 4. nutą, można by być pewnym, że obie mają być podwyższone.
  • f1(2) nie wymaga tu ostrzegawczego, gdyż w poprzedzającym takcie nie występują nuty fis.
  • 1. ósemka nie jest tu dźwiękiem harmoni­cznym, lecz stanowi opóźnienie dla trzeciej, podobnie jak 8. ósemka dla dziewiątej. Na początku taktu są one przedzielone nutą c1(2), co ma związek z rytmem – rozwiąza­nie opóźnienia następuje po ćwierćnucie i wraz z dwoma uderzeniami l.r. tworzy nawiązanie do utrwalonego schematu rytmicznego poprzednich taktów (t. 36-44). Por. uwagę poniżej o poprawkach w partii l.r.

Adiustator Wn był nastawiony na uzupełnianie przeoczonych znaków chromatycznych – wykrył już braki w t. 33 czy 37 i właśnie dodał przed fis1 w t. 43. Nie analizując więc bliżej struktury figura­cji w omawianych taktach, uznał, że także tu ma do czynienia z niedo­kład­nością zapisu. Paradoksalnie, w przeko­naniu tym mógł go też utwierdzić autentyczny przed f2 w t. 45.

Czy adiustator Wa2 (→Wa3) posiłkował się egzemplarzem Wn w swojej pracy, trudno stwierdzić. Wyraźne wpływy wydań niemieckich na adiustacje późniejszych nakładów edycji Wessla można wprawdzie stwierdzić w wielu utworach Chopina (np. Preludiach op. 28, dotyczy to jednak na ogół wydawnictw z lat pięćdziesiątych XIX w.

W tekście głównym dodajemy przed omawianymi nutami ostrzegawcze kasowniki.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Royal Academy of Music, Londyn