Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 43

Akcent długi w A (→Wf), odczyt dosłowny

EZnieU

Krótki akcent w A (interpretacja kontekstowa) i Wn

! miniat: wycinek Wn1.                           EZTU

Pionowy akcent w Wa

EZnieU1

Akcent w tym miejscu jest w A wyraźnie dłuższy od pozostałych, co nawet odtworzono w Wf. Mimo to w tekście głównym proponujemy krótki akcent, uważając przypadkową niedokładność za bardziej prawdopodobną. Pionowy akcent w Wa to dowolna zmiana, zgodna z manierą tego wydawnictwa – por. t. 41-43.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa