op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 23, Ballada g-moll
|
! miniat: wycinek. EZTU = akcenty w t. 41 + pierwszy 42 i drugi 43 |
|
|
Pionowe akcenty w Wa EZnieU1 (część do zrobienia) |
Zmiana akcentów na pionowe to częsta dowolność Wa. Charakterystyczne, że w t. 40 zachowano autentyczne, krótkie akcenty, co jest przykładem niekonsekwencji adiustatora (sztycharza?) Wa. Patrz też uwagi dotyczące akcentów w t. 42 i 43.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
