A
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 41-43

Krótkie akcenty w A (→WfWn)

! miniat: wycinek.                    EZTU = akcenty w t. 41 + pierwszy 42 i drugi 43

Pionowe akcenty w Wa

EZnieU1 (część do zrobienia)

Zmiana akcentów na pionowe to częsta dowolność Wa. Charakterystyczne, że w t. 40 zachowano autentyczne, krótkie akcenty, co jest przykładem niekonsekwencji adiustatora (sztycharza?) Wa. Patrz też uwagi dotyczące akcentów w t. 42 i 43.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.