Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 158-160

Krótsze  w A

! miniat: od ósemki a do końca t. 158 + 2.połowa 160, tylko górna 5-linia wycinek.                          EZnieU1

Dłuższe  w Wf

EZTU

Wydłużone  w Wn i Wa

EZnieU

Skrócone  w Wn1a

EZnieU2

Zdaniem redakcji, rozciągnięcie widełek  w Wf wykracza – zwłaszcza w t. 158, na początku znaku – poza zakres rutynowego dopasowania do struktur rytmicznych. Sądzimy więc, że jest to efekt korekty Chopina i tę wersję podajemy w tekście głównym. W A widać zresztą, że zarówno początek, jak i koniec widełek umieszczone są tak, by nie zlewały się z innymi elementami notacji. W Wn i Wa przedłużono znak na końcu t. 160, co jest pozbawioną praktycznego znaczenia dowolnością. Skrócenie znaku w Wn1a to błąd wynikający z przejścia od t. 160 na nową stronę.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych, Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż