op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 23, Ballada g-moll
Akompaniament w 2. połowie taktu miał pierwotnie następującą postać: 
. Wersja ta jest wpisana w A, jednak 2., 3., 5. i 6. ósemka są przekreślone, a pod nimi wpisane są położone o tercję niżej nuty wersji ostatecznej. Ślady poprawek w Wf dowodzą jednak, że skreślona wersja była początkowo wydrukowana także tam, a dopiero potem zmieniona w druku na tekst ostateczny. Jak do tego doszło, trudno stwierdzić – sztycharz mógł nie zrozumieć poprawki w A (wątpliwe – wydaje się wyraźna) albo może Chopin, robiąc korektę Wf1, miał przed sobą także A i omyłkowo zaznaczył poprawkę najpierw w rękopisie. Por. podobną sytuację w t. 159-160.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Skreślenia A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość
