|
|
Łuk nad przednutką w Wn, odczyt dosłowny Wn pionowy łuk |
|
|
Arpeggio w Wn, interpretacja kontekstowa red TGTU
|
|
|
Łuk pod przednutką (przetrzymujący) w Wf, interpretacja |
|
|
Bez znaku w Wa |
Przyczyną rozbieżności w zapisie ozdobnika poprzedzającego oktawę des2-des3 jest zapewne Chopinowski sposób pisania arpeggiów, które w jego rękopisach często traciły swą falistość, upodabniając się do pionowych łuków. W Wn odtworzono ten zapis quasi-dosłownie, a w Wf potraktowano jako znak konwencjonalny, łączący przednutkę z nutą główną, w tym wypadku z leżącą najbliżej przednutki, dolną nutą oktawy (brak znaku w Wa to zapewne przeoczenie). W rezultacie odczytany dosłownie zapis Wn oznacza przednutkę bez arpeggia, a Wf przednutkę przyłączoną do dolnej nuty oktawy, co w praktyce daje arpeggio bez przednutki. W tekście głównym podajemy najprawdopodobniejszą pisownię, pojawiającą się w źródłach jeszcze kilkakrotnie w analogicznych miejscach, czyli przednutkę i arpeggio. Za tym rozwiązaniem przemawia też 3. palec wskazany dla przednutki w Wn – aplikatura taka jest naturalna i wygodna tylko przy uwzględnieniu arpeggia.
Arpeggia zapisane przez Chopina w [A] często przyjmowały postać pionowego łuku (patrz uwaga w t. 27), co oddano w Wn.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Błędy Wa, Adiustacje Wf, Arpeggio – pionowy łuk
notacja: Ozdobniki