op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 44, Polonez fis-moll
Takty te – do 1. miary t. 206 – mają swój pierwowzór w pierwszej frazie AImaz, roboczego autografu stanowiącego źródło dodatkowe do Poloneza. W autografie tym fragment jest zapisany pół tonu niżej, w Es-dur z modulacją do B-dur, i bez przeniesienia do wyższej oktawy w t. 202. W uwagach omawiających tekst AImaz wysokości dźwięków podajemy po transpozycji do tonacji odpowiednich taktów Poloneza (pół tonu wyżej).
Dalsza część AImaz odpowiada t. 220-243 wersji ostatecznej.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
notacja: Wysokość
