Wf1
porównaj
Obie wersje mogą być autentyczne, ale też każda może niedokładnie odtwarzać notację rękopisu. Sztycharze chętnie dopasowywali łuki do jednostek rytmicznych czy wiązań (np. w Wa właśnie w ten sposób skrócono tu łuk Wf), co nakazuje ostrożność w stosunku do pisowni Wn. Z drugiej strony, sztycharz Wf mógł np. zamienić łuki w tym i następnym takcie – patrz t. 321-322. Z tych równorzędnych wariantów do tekstu głównego wybieramy wersję źródła podstawowego, czyli Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Łuki