W Wf łuk na końcu t. 104, ostatniego na stronie, wskazuje na kontynuację w następnym takcie. Potwierdza to łuk Wf2 w t. 105-106 (w Wf1 strony z tymi taktami nie ma), jednak w Wa łuki są tu rozdzielone. Rozbieżność tę mogłoby tłumaczyć ewentualne przeoczenie w Wf1 łuku w t. 105-106 – sztycharz Wa1 mógł uznać niemające kontynuacji zakończenie łuku w t. 104 za niedokładne i skrócić je, zaś adiustator dodał potem łuk w t. 105-106, dopasowując go do wydrukowanego już poprzedniego łuku. Z tego względu, pozostawiamy łuk Wf1 niedokończony w t. 105-106.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Łuki
