Wf2
Tekst główny
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 104-106

Ciągły łuk w Wn i Wf2

EZTU = łuk 104-106

Niekompletny łuk w Wf1

EZnieU1

Rozdzielone łuki w Wa

W Wf łuk na końcu t. 104, ostatniego na stronie, wskazuje na kontynuację w następnym takcie. Potwierdza to łuk Wf2 w t. 105-106 (w Wf1 strony z tymi taktami nie ma), jednak w Wa łuki są tu rozdzielone. Rozbieżność tę mogłoby tłumaczyć ewentualne przeoczenie w Wf1 łuku w t. 105-106 – sztycharz Wa1 mógł uznać niemające kontynuacji zakończenie łuku w t. 104 za niedokładne i skrócić je, zaś adiustator dodał potem łuk w t. 105-106, dopasowując go do wydrukowanego już poprzedniego łuku. Z tego względu, pozostawiamy łuk Wf1 niedokończony w t. 105-106.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.