op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 44, Polonez fis-moll
Kwestia, czy przygodne znaki chromatyczne drobnych nutek działają na nuty normalnej wielkości, nie była, jak się wydaje, jednoznacznie ustalona w czasach Chopina. W Wn i Wf przed dolną nutą akordu l.r. na 3. mierze t. 62 i 63, d, nie ma znaku chromatycznego, co przynajmniej teoretycznie może być mylące. Kasowniki dodano tylko w Wa – w Wa1 w t. 63, w Wa2 w t. 62.
W Wf2 dodano niezbyt uzasadniony 
ostrzegawczy przed d2 w t. 63. Znak znajduje się także w Wa, w którym dodano jeszcze kilka innych kasowników ostrzegawczych – przed d2 w t. 62 i 64 oraz przed d1 w t. 63-64.
W tekście głównym uwzględniamy tylko kasowniki przed d w t. 62-63.
Kasowniki w tych miejscach uzupełniano także w analogicznych t. 295-297.
Także i ten zestaw wydaje się mało uzasadniony (może oprócz w t. 62), zwłaszcza wobec braku przed d w t. 62.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość
