W Wf t. 227 jest ostatni w linii, a koniec łuku wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w t. 228, rozpoczynający się od 1. nuty. Interpretujemy to jako rozdzielone łuki, co zgadza się z notacją Wn i w taki sposób zostało odczytane w Wa, opartym na Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niepewna kontynuacja łuku
notacja: Łuki