Wn1
Tekst główny
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 10-12

w Wn

tr w t. 10 na 1 

 w Wf (→Wa)

TGTU = tr z wężykiem na początku t. 10 + wężyk w t. 12

W całym Polonezie w Wn znaku  z wężykiem wskazującym na wypełnienie trylem całej wartości rytmicznej trylowanej nuty użyto tylko raz, w t. 34. Nie oznacza to jednak, że pozostałe tryle mają być krótsze –  bez wężyka w zasadzie znaczy to samo, zwłaszcza gdy zanotowane jest zakończenie trylu. W Wf tryle oznaczane są na trzy sposoby:

  • pierwszy tryl w t. 10 i tryl w t. 303 mają dłuższe wężyki, wypełniające całą długość ćwierćnuty;
  • drugi tryl w t. 10 nie ma wężyka, co może sugerować, że chodzi o mordent, gdyż Chopin niekiedy oznaczał mordenty w ten sposób (w niektórych mniej starannie pisanych autografach znaki te bywają zresztą trudne do rozróżnienia, np. w Walcu a op. 34 nr 2, t. 43). Znaki  bez wężyka występują też w t. 52, 60, 78, 285 i 305, przy czym w t. 60 i 305 wężyki zapewne przeoczono (por. analogiczne takty), natomiast w t. 52, 78 i 285 znakom  w Wf odpowiadają mordenty () w Wn;
  • tryl w t. 12 i wszystkie pozostałe (razem 26 tryli) notowane są jako  (tryl z krótkim wężykiem przypominającycm znak mordentu). Większość z nich ma wypisane zakończenia, co dowodzi, że pisownia ta jest równoznaczna z  z wężykiem wypełniającym całą wartość rytmiczną (zresztą bardzo ścieśniony zapis Wf powoduje, że w większości sytuacji opisane krótkie wężyki i tak wypełniają całą wartość rytmiczną trylowanej nuty). 

Powyższe spostrzeżenia prowadzą do wniosku, że w olbrzymiej większości miejsc Chopin miał najprawdopodobniej na myśli notację w postaci  z wężykiem wypełniającym całą wartość rytmiczną, a pozostałe pisownie to wynik niestaranności sztycharzy lub samego Chopina. Notację tę podajemy zatem w tekście głównym wszędzie oprócz 3. miary t. 10 (tylko znak ) oraz t. 26 i analog. ().

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

notacja: Ozdobniki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa