Wn1
Tekst główny
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 201-202

Półnuta H przetrzymana do t. 202 w Wn i Wa2 (→Wa3)

Wn, Wa2,3 TGTU=ligatura 201-202 i ósemka E-H w l.r.

Półnuta H w Wf

Wf, EZTU bez łuku t. 201 + EZnieU 202

Półnuta dis w Wa1

Wersja Wf jest z pewnością niekompletna, o czym przekonuje porównanie z wszystkimi analogicznymi miejscami – t. 142-145, 162-165, 203-204 i 221-224. Trudno wszakże stwierdzić, czy jest to skutek przeoczeń w Wf lub wcześniej, w jego rękopiśmiennym podkładzie, czy też Chopin uzupełnił notację [A] po sporządzeniu [KF]. W Wa1 wersję tę odtworzono z błędem tercjowym na 2. mierze t. 201. W tekście głównym podajemy poprawną i niewątpliwie zamierzoną przez Chopina wersję Wn, wprowadzoną również przez adiustatora Wa2 (→Wa3).

Brak ligatury i dźwięku H w Wf (→Wa1) to prawdopodobnie przeoczenie sztycharza, poprawione w Wa2 (→Wa3).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego