Wf1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 37

Bez znaku w A (→KFWn) i Wa

!!!   miniat: wycinek, półtaktu, tylko dolna 5-linia.               Tu bez kliszy 

Krótki akcent w Wf

EZnieU

Akcent długi, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1

Akcent w Wf, o ile nie jest skutkiem pomylenia przez sztycharza tego taktu z następnym, został dodany w korekcie przeprowadzonej przez Fontanę. Jego autentyczność jest więc wątpliwa i w tekście głównym go pomijamy. Gdyby jednak dopuścić jego ewentualne pochodzenie od Chopina, znak ten byłby zapewne akcentem długim, jak dwa następne.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.