W tekście głównym przyjmujemy notację trylu z wężykiem, mimo iż Chopin w A wpisał tylko . Porównanie wszystkich 6 taktów z trylami (t. 10, 12, 16, 28, 30 i 34) pokazuje, że Chopin stosował oba rodzaje notacji wymiennie, kierując się głównie odległością od końca znaku do przednutek kończących tryl. Odległości rzędu kilkunastu milimetrów wypełniał wężykiem bez względu na wartość rytmiczną nuty trylowanej (półnuty w t. 10 i 28 oraz ćwierćnuta z kropką w t. 30), natomiast mniejsze, kilkumilimetrowe odległości pozostawiał bez wężyka (t. 12, 16 i 34). Ponieważ w tym kontekście obie pisownie znaczą to samo, w tekście głównym podajemy notację z wężykiem we wszystkich tych taktach. W żadnym z pozostałych źródeł nie odtworzono zapisu A dokładnie, dodając lub odejmując wężyki w przypadkowych miejscach – KF ma wężyki w t. 10, 12, 28 i 34, Wf (→Wa) w t. 10 i 28, a Wn w t. 10, 12 i 28.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
notacja: Ozdobniki