Zagadnienia : Niedokładne łuki A
t. 2-10
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Łuki w t. 2 i 6 (a także 18) wyraźnie obejmują już przednutki rozpoczynające tryle. W tej sytuacji uznajemy łuk w t. 10 za niedokładny i w tekście głównym proponujemy łuk analogiczny do pozostałych. Notacja KF jest niejasna – trzy z czterech łuków biegną raczej od 2. przednutki (tylko w t. 6 od pierwszej). Ponieważ taki zapis nie tłumaczy się muzycznie, przyjmujemy, że kopista wszędzie miał na myśli łuki rozpoczynające się od 1. przednutki, jak to zresztą odczytano w Wn. Jeśli chodzi o moment zakończenia łuków, to zdaniem redakcji notacja A w t. 6 i 10 wskazuje raczej na pisanie z rozmachem łuków, które dla Chopina były oczywiste, niż chęć doprowadzenia ich do końca taktu jako łuków-tenuto (patrz jednak t. 18). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności KF , Łuki tenuto |
|||||||||
t. 18
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Początek łuku odtwarzamy w tekście głównym zgodnie z notacją A (→KF→Wn). W Wf, tak jak w poprzednich, analogicznych taktach, początek łuku umieszczono dopiero nad trylowaną ćwierćnutą. Zakończenie łuku, które w A sięga wyraźnie do końca taktu, zostało w KF (→Wn) zinterpretowane jako prowadzące do początku t. 19. Zdaniem redakcji, łuk ten, odczytany dosłownie, ma charakter łuku-tenuto, co jednak jest prawdopodobnie niedokładnością zapisu, której nie uwzględniamy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Łuki tenuto |
|||||||||
t. 19
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Odczytany dosłownie, łuk A kończy się za 1. ósemką 2. połowy taktu, jego kształt nie sugeruje jednak, by Chopin rzeczywiście chciał doprowadzić go tak daleko. Za niedokładny uznali go zarówno Fontana, jak i sztycharz Wf. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładne łuki A |