Wf
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 18

Łuk od przednutek w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, od klucza wiolinowego do końca taktu (w A) lub początku następnego (reszta).           EZnieU1

Łuk od przednutek w A, interpretacja kontekstowa

tu miniatura Corel ścieśniony.              EZTU

Łuk do t. 19 w KF (→Wn)

EZnieU2

Łuk od 2. ćwierćnuty w Wf (→Wa)

EZnieU

Początek łuku odtwarzamy w tekście głównym zgodnie z notacją A (→KFWn). W Wf, tak jak w poprzednich, analogicznych taktach, początek łuku umieszczono dopiero nad trylowaną ćwierćnutą.

Zakończenie łuku, które w A sięga wyraźnie do końca taktu, zostało w KF (→Wn) zinterpretowane jako prowadzące do początku t. 19. Zdaniem redakcji, łuk ten, odczytany dosłownie, ma charakter łuku-tenuto, co jednak jest prawdopodobnie niedokładnością zapisu, której nie uwzględniamy w tekście głównym. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 2-10

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wf, Łuki tenuto

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.